Ο Άγιος Νικόλαος του εν Βουνένοις

Ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου στον ομώνυμο οικισμό βαθιά μέσα στους ελαιώνες του Βουλωμένου (ο οικισμός ανήκει στην Τοπική Κοινότητα Αιγίου).
Δυστυχώς, οι σύγχρονες και εκτεταμένες παρεμβάσεις στον ναό, δεν επιτρέπουν στον επισκέπτη να αντιληφθεί την παλαιότητα του κτίσματος.
Η μαρμάρινη πλάκα πάνω από τη κεντρική θύρα αναγράφει ως έτος κτίσης 1876 ή 1816.
Το τρίτο ψηφίο του έτους είναι έτσι χαραγμένο που δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος αν είναι "επτά" ή "ένα".
Αν είναι το 1816 τότε μιλάμε για έναν από τους παλαιότερους ναούς στο Αίγιο αλλά και ένα από τα παλιότερα κτίσματα της περιοχής.
Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις εορτάζει στις 9 Μαΐου.

 

Αίγιο

 

Αίγιο

Εικόνα από το λιμάνι της πόλης και την παλιά προβλήτα.

Μπροστά το συνεδριακό κέντρο "Πολύκεντρον".

 

Αίγιο - Του Μοίραλη τ΄απήδημα

 

Αίγιο, λιμάνι

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

Ένα ακόμη απίθανο ηλιοβασίλεμα στη λιμνοθάλασσα της Αλυκής.

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

Κάθε φορά και διαφορετική εικόνα!

 

Ζαχλωρίτικα

Τα Ζαχλωρίτικα από ψηλά.

Στο βάθος και λίγο πιο αριστερά διακρίνεται ο Ελαιώνας.

Αίγιο, κήπος Ψηλών Αλωνίων

Πρόσκοποι μετά από παρέλαση εθνικής επετείου, αρχές δεκαετίας 1950.

 

Εξωκλήσι κοντά στη Βαλιμή

 

Αίγιο

Τα απαλά αλλά θερμά χρώματα του δειλινού αποτυπώνονται πάνω σε ένα από τα πιο εμβληματικά κτήρια της πόλης μας, τον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό.

 

Αίγιο

Ο φάρος στη μαρίνα του Αγίου Νικολάου

 

Σόλο

Χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωμένης κατοικίας στο Σόλο, με πολεμίστρες και κυκλικό αμυντικό πύργο πάνω από τη κεντρική θύρα.

 

Υπεραιωνόβιες ελιές

Στον κάμπο της Αιγιάλειας υπάρχουν πολλές υπεραιωνόβιες ρίζες ελιάς, κάποιες από αυτές ηλικίας άνω των 1.500 ετών.

Πριν λίγα χρόνια μερικές από αυτές μεταφέρθηκαν στην Αθήνα με τη γηραιότερη να τοποθετείτε δίπλα στο Δρομέα στο Hilton.

Στην περιοχή του Ντουμασή ανάμεσα σε Διγελιώτικα και Αλυκή, υπάρχουν πολλές τέτοιες ελιές συγκεντρωμένες σε ένα σημείο ενώ αρκετές ακόμη είναι διάσπαρτες μέσα στα δενδροπερίβολα και τους ελαιώνες.

Μία όμως ελιά ξεχωρίζει για το τεράστιο μέγεθος του κορμού της και το εντυπωσιακό ανάγλυφο που έχει δημιουργήσει.

Βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από το δρόμο της Αλυκόβρυσης και η ηλικία της με μια προσωπική εκτίμηση, ίσως να είναι κατά πολύ πάνω από τα χίλια έτη.

Στη φωτογραφία βλέπετε μόνο ένα μέρος του κορμού της.

 

Ρούσκιο και Κλωκός

 

Σταφίδα (Βοστίτσα - ΠΟΠ)

Η μαύρη Κορινθιακή σταφίδα, ο άγνωστος ελληνικός διατροφικός θησαυρός!

 

Παραλία Πλατάνου

Ανηφορίζοντας το δρόμο για Πλάτανο - Καλαμιά - Βούτσιμο, μια κλεφτή ματιά στην πανέμορφη ακτογραμμή της Αιγιάλειας.

 

Αίγιο

Από ψηλά όλα είναι πιο όμορφα, μικραίνουν τα μεγέθη, οι αποστάσεις.

Σαν λίμνη μοιάζει τούτος ο Κορινθιακός μπροστά από το Αίγιο.

 

Αίγιο

Συνοικισμός, οδός Νικολάου Πλαστήρα λίγο πριν τη στροφή για Διγελιώτικα. Περίπου στα 1960.
Το σπίτι αυτό υπάρχει και σήμερα.

Αίγιο

Στη διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Αράτου βρίσκεται άλλο ένα νεοκλασικό κτίσμα, από τα ωραιότερα της πόλης μας, που κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Αρχικός ιδιοκτήτης ήταν ο Δημήτριος Σωτηρόπουλος,, αλευροβιομήχανος και σταφιδέμπορας.

Στη συνέχεια πέρασε στα χέρια του Ανδρέα Παπαντριόπουλου και τους κληρονόμους αυτού (δεν γνωρίζω τους σημερινούς ιδιοκτήτες).

Στο κτήριο αυτό στεγάστηκε η ΔΕΗ και μετέπειτα το φροντιστήριο Κωστάρα Αγγελόπουλου.

Στο ισόγειο και στο ανώγειο λειτούργησαν bar, εστιατόρια και αναψυκτήρια.

Τα τελευταία χρόνια παραμένει κλειστό.

Μητροπόλεως και Αράτου γωνία

 

Η θύρα του ανώγειου από την πλευρά της οδού Μητροπόλεως

Το κτήριο όπως φαίνεται από την πλευρά των Ψηλών Αλωνίων και την οδό Βύρωνος

Οδός Αράτου

Παλαιά μονή Πεπελενίτσας

Το καστρομονάστηρο της Πεπελενίτσας (η παλαιά μονή) με τα ψηλά τείχη και τους οχυρωματικούς πύργους.

 

Αίγιο - Ψηλά Αλώνια

 

Αίγιο

Νυχτερινοί περίπατοι

 

Κλωκός

Ο Κλωκός με τη ψηλότερη κορφή του στα 1.779 μ. και κάτω χαμηλά το χωριό της Παρασκευής

 

Αιγιάλεια

Στους αγρούς της Αιγιάλειας

 

Αίγιο