Υδροβιότοπος Αλυκής

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

Η ξαφνική παρουσία καρακάξας και η φωνή της ήταν αρκετά για να τρομάξουν, έστω και προσωρινά, τα φοινικόπτερα.

Υδροβιότοπος Αλυκής

Τα πρώτα φλαμίνγκο είναι εδώ από τις αρχές Σεπτεμβρίου ενώ ο πληθυσμός τους αυξάνεται συνεχώς.

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

Ένα ακόμη απίθανο ηλιοβασίλεμα στη λιμνοθάλασσα της Αλυκής.

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

Κάθε φορά και διαφορετική εικόνα!

 

Αλυκή

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

Από μόνο του το κάδρο δεν "έλεγε" πολλά, ήταν απλά συμπαθητικό και χιλιοφωτογραφημένο.
Τότε η μητέρα φύση τράβηξε δύο πινελιές και όλα έγιναν υπέροχα!

Υδροβιότοπος Αλυκής

Η πρώτη ημέρα του 2022 τελειώνει στη λιμνοθάλασσα της Αλυκής με εικόνες μαγικές!

 

Φλαμίνγκο

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

 08.11.2021

Υδροβιότοπος Αλυκής

 08.11.2021

Υδροβιότοπος Αλυκής

 

Υδροβιότοπος Αλυκής

Λίγο πριν χαθεί το φως της ημέρας στον υδροβιότοπο της Αλυκής

Αλυκή

Σημερινή εικόνα της λιμνοθάλασσας με τα flamingos 

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

11/10/2021

 

Λιμνοθάλασσα Αλυκής

Κατά τους θερινούς μήνες η λιμνοθάλασσα της Αλυκής χάνει το 70-80% των νερών της.

Αυτό που μένει στον πυθμένα της είναι το αλάτι από την εξάτμιση του υγρού στοιχείου.

 

Υδροβιότοπος Αλυκής – Περιοχή NATURA 2.000 κωδ. 2320006

Ο υδροβιότοπος της Αλυκής βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης του Αιγίου, στο ακρωτήριο Γύφτισσα στον Κορινθιακό κόλπο, και έχει σχήμα τριγωνικό.

Είναι μια μικρή και κλειστή λιμνοθάλασσα που χωρίζεται από τη θάλασσα, τόσο από τη βόρεια όσο και από την ανατολική πλευρά, από μια στενή λωρίδα παραλίας με βότσαλα. 

Φοινικόπτερα στη λιμνοθάλασσα της Αλυκής

Η λιμνοθάλασσα κατά τη θερινή περίοδο αποξηραίνεται σταδιακά ενώ από τα μέσα περίπου του Σεπτεμβρίου αρχίζει πρώτα να τροφοδοτείται υπογείως με θαλασσινό νερό και εν συνεχεία, κατά τους χειμερινούς μήνες, με τα νερά της βροχής. Στα βόρεια της λίμνης υπάρχουν τα απομεινάρια ενός καναλιού το οποίο τα παλαιότερα χρόνια την συνέδεε με τη θάλασσα. 

Η έκτασή της είναι εκατόν ογδόντα περίπου στρέμματα και η περίμετρός της φθάνει τα τρεις χιλιάδες διακόσια μέτρα. Η αλατότητα του νερού κυμαίνεται από 30,5%ο έως 50%ο ανάλογα την εποχή, το δε βάθος της δεν ξεπερνά τους πενήντα πόντους.

Καλαμιώνας στη βόρεια πλευρά της λίμνης

Η λίμνη είναι μάλλον απομεινάρι του δέλτα του ποταμού Σελινούντα, ο οποίος σήμερα εκβάλλει ανατολικά του χωριού Βαλιμίτικα. Παλαιότερα όμως το ποτάμι περνούσε από την περιοχή του συνοικισμού Ν. Πλαστήρα, συνέχιζε στους Αγίους Αποστόλους και κατέληγε στην περιοχή της λιμνοθάλασσας της Αλυκής. Ο ιστορικός Αρ. Σταυρόπουλος, στο βιβλίο του «Η ιστορία της πόλης του Αιγίου» στην περιγραφή του Βασιλείου της Αιγιάλειας στο δεύτερο κεφάλαιο σχετικά με την περιγραφή του Αιγίου, αναφέρει: “ …..που αποτελεί την κυρίαν πόλιν, διερρέετο από τον ποταμόν Σελινούντα όστις εχύνετο εις την θάλασσαν πλησίον των Αγίων Αποστόλων, όπως δεικνύεται από τα σωζόμενα ερείπια Ρωμαϊκών γεφυρών εκτισμένων υπεράνω της αρχαίας κοίτης του ποταμού και παρά την θέσιν Ελληνικό. Κατερχόμενοι εξ Ελληνικού προς τους Αγίους Αποστόλους δια μιας στενωπού, απαντώμεν ρυάκια (εμπολή) εκρέοντα εκ του Σελινούντος” και συνεχίζει “ …ο ποταμός στρέφων προς τα αριστερά, διήχερτο από το κτήμα Ιωάν. Δημόπουλου, όπως αποδεικνύεται από το ότι το ήμισυ του κτήματος περιέχει βαθύ στρώμα άμμου και χαλίκων ποταμίων ( κι εγώ επιβεβαιώνω τα στοιχεία του ιστορικού καθώς κατά την ανέγερση της οικίας μου στο συνοικισμό το 1981 και επί της οδού Μαρμαρά, σε βάθος που δεν ξεπερνούσε τα δύο μέτρα, υπήρχε στρώμα από πέτρες στρογγυλές και λείες και στρώμα άμμου που αποδεικνύει την ύπαρξη παλαιάς κοίτης ποταμού) και εκείθεν εχύνετο εις την θάλασσαν εις το σημείον πιθανότατα όπου ευρίσκεται σήμερον η λίμνη Αλυκή.”

Φοινικόπτερα σε διαφωνία!

Ζευγάρι καλαμοκανάδων

Η λιμνοθάλασσα περιβάλλεται από καλαμιώνες και αλοφυτική βλάστηση. Κοντά στη ζώνη των καλαμιώνων παρατηρούνται συστάδες με Scirpus maritimus κυρίως στη βόρεια και βορειοδυτική πλευρά. Στο νοτιότερο τμήμα μια στενή ζώνη με Phragmites austalis αναπτύσσεται μεταξύ της λιμνοθάλασσας και του δρόμου. Αλίπεδα και υγρά λιβάδια με Juncus acutus, J. maritimus, Limonium vulgare, L. angustifolium sl., Arthrocnemum fruticosum, Inula crithmoides, Aster tripolium, κλπ αναπτύσσονται κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλευρές της λιμνοθάλασσας.

Η υδρόβια βλάστηση αποτελείται από είδη υδροβίων μακροφύτων που είναι βυθισμένα και καλύπτουν μια μεγάλη περιοχή της υδάτινης επιφάνειας της λίμνης ( περισσότερο από τα 2/5 της) και αποτελείται κυρίως από Lamprothamnium papulosum (είδος που βρίσκεται σε κίνδυνο) και Ruppia maritime.

Ο υγρότοπος της Αλυκής, αν και μικρός σε έκταση, έχει τεράστια ορνιθολογική σημασία, ιδιαίτερα ως περιοχή στάθμευσης των μεταναστευτικών πουλιών. Ένας αριθμός που φθάνει τα διακόσιαεννέα είδη πουλιών έχει καταγραφεί μέχρι στιγμής κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες. Μεταξύ αυτών υπάρχουν διάφορες ομάδες υδροβίων και παρυδάτιων πουλιών καθώς επίσης κύκνοι και φλαμίνγκο.

Πολλά από τα είδη που έχουν παρατηρηθεί στην περιοχή είναι απειλούμενα στην Ελλάδα.

Αυτή η ποικιλότητα της ορνιθοπανίδας, που είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των υγροτόπων της Πελοποννήσου, αναδεικνύει τον υγρότοπο της Αλυκής ως μια αξιόλογη περιοχή για σκοπούς επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και αναψυχής.

Υπέροχα χρώματα στην ανατολή του ηλίου

Επίσης έχουν καταγραφεί εννέα διαφορετικά είδη ερπετών και θηλαστικών και δύο είδη υδρόβιων μακροφύτων. Ανάμεσά τους η αλεπού Vulpes v. Hellenica, ο σκαντζόχοιρος Erinaceus concolor, ο βάτραχος Rana ridibunda και το κουνάβι Martes foina. Τα είδη αυτά προστατεύονται από διάφορες συνθήκες όπως αυτής της Βέρνης αλλά και από το Προεδρικό διάταγμα 67/1981.

(Τα στοιχεία προέρχονται από την κα Χρηστιά Χρυσούλα, Γεωπόνο, υπ. Διδάκτωρ του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών αλλά και από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία)

Φοινικόπτερα στην Αλυκή