Από τα ανατολικά σύνορα της Αιγιάλειας (Δήμος Αιγιάλειας) που είναι ταυτόχρονα και τα σύνορα της Αχαΐας με τη Κορινθία, μέχρι και τις Καμάρες στα δυτικά, εκβάλουν στο Κορινθιακό κόλπο επτά μικρά και μεγάλα ποτάμια.
Πουθενά στον Ελλαδικό χώρο δεν συναντάμε κάτι τέτοιο, δηλαδή σε μία απόσταση μικρότερη των 60 χιλιομέτρων επτά ποτάμια να βρίσκονται τόσο κοντά το ένα με το άλλο όπως εδώ στην Αιγιάλεια.
Και τα επτά έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ακτογραμμής μας αλλά και στη θερμοκρασία των νερών της θάλασσας καθώς αυτές παραμένουν από δροσερές έως παγωμένες μέχρι και τέλη Ιουνίου ανάλογα με τις χειμερινές χιονοπτώσεις αλλά και τις βροχοπτώσεις που επηρεάζουν τις ποσότητες νερού που κατεβάζουν.
Από ανατολικά προς τα δυτικά συναντάμε κατά σειρά τους εξής ποταμούς: Κριός, Κράθης, Βουραϊκός, Κερυνίτης, Σελινούντας, Μεγανίτης και Φοίνικας.
Από αυτούς ο μεγαλύτερος τόσο σε μήκος (περίπου 40χλμ. με πηγές στον Ερύμανθο) όσο και σε όγκο νερού, είναι ο Σελινούντας.
Στη φωτογραφία ο εν λόγω ποταμός μόλις βγαίνει από το τελευταίο μικρό φαράγγι ανάμεσα στα χωριά Αχλαδιάς και Μαυρίκι, στο κάμπο της Αιγιάλειας.
