Άγιος Ανδρέας

Το πλατανόδασος δίπλα στον ποταμό Κερυνίτη και στο βάθος το χωριό Άγιος Ανδρέας

 

Αίγιο, συνοικία Αγίου Ανδρέα

Η συνοικία του Αγίου Ανδρέα (Γαλαξιδιώτικα) και στο βάθος η ακτογραμμή μέχρι τη λιμνοθάλασσα της Αλυκής.
Αριστερά, ξεχωρίζει το μικρό ακρωτήρι της Ψαρομύτας με τον ομώνυμο φάρο του νομού Φωκίδας. Σε αυτό το σημείο ο Κορινθιακός κόλπος έχει βάθος πάνω από 800 μ.

 

Αίγιο

Το παλαιό, το όμορφο και κομψό, το αρχοντικό Αίγιο.

Λεπτομέρεια από παλαιά οικία στην Ομήρου και Αγίου Ανδρέα γωνία.

 

Αίγιο

 

Οδοντωτός

Από τις πιο όμορφες διαδρομές της Αιγιάλειας

 

Αίγιο , λιμάνι

 

Αίγιο, φάρος

 

Τεκτονικό παράθυρο, ένα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο

Θέση Νιάματα – φαράγγι Βουραϊκού ποταμού

Είναι τοποθεσία παλιού αγροτικού συνοικισμού σε υψόμετρο 110 μ., πέντε χιλιόμετρα από την παραθαλάσσια κωμόπολη της Αιγιάλειας και ομώνυμη στάση του Οδοντωτού που διασχίζει το φαράγγι και ενώνει σιδηροδρομικά το Διακοφτό με τα Καλάβρυτα.

Στην περιοχή αυτή εμφανίζονται δύο γεωλογικές ενότητες, της Τρίπολης και της Πίνδου με τη δεύτερη να είναι υπερκείμενη και νεότερη χρονολογικά.
Ως ενότητα χαρακτηρίζεται ένα σύνολο πετρωμάτων με κοινά χαρακτηριστικά ως προς τη δομή, τη σύσταση και τον τρόπο δημιουργίας τους. Η διαβρωτική δύναμη του νερού είναι καθοριστική ώστε να αποκαλυφθούν τα πετρώματα της Τρίπολης που είναι υποκείμενη σε αυτή της Πίνδου και έτσι είναι δυνατή η παρατήρηση και των δύο γεωλογικών ενοτήτων. Το φαινόμενο αυτό γεωλογικά ονομάζεται τεκτονικό παράθυρο.

Εδώ θα βρούμε ασβεστόλιθους χρώματος μαύρου έως σκοτεινότεφρο που περιέχουν απολιθώματα του γένους Alveolina με πολυάριθμους Nummulites (απολιθώματα μικροσκοπικού μεγέθους ζωικών ή φυτικών οργανισμών όπως τρηματοφόρα, ακτινόζωα, οστρακώδη, μικρά γαστερόποδα, φύκη, διάτομα, ναννοπλαγκτόν κλπ).

Η γεωλογική ενότητα της Πίνδου

Η γεωλογική ενότητα της Τρίπολης

Η περιοχή Νιάματα με την ομώνυμη
 στάση του Οδοντωτού

Στις σκάλες της Τεμπελόραχης

 

Το αρχοντικό του Γεωργίου Μεσσηνέζη

Αρχικός ιδιοκτήτης του αρχοντικού αυτού στην οδό Δεσποτοπούλων 5, ήταν ο Γεώργιος Μεσσηνέζης που το οικοδόμησε το 1815. Ήταν γιος του Σωτηρίου Μεσσηνέζη, σταφιδέμπορου και δημάρχου Αιγίου και εγγονός του Λέοντα Μεσσηνέζη, συνέδρου της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας. 

Στην αρχή το αρχοντικό χρησίμευσε για κατοικία της οικογένειας Μεσσηνέζη και αργότερα στέγασε για πολλά χρόνια το Ταχυδρομείο-Τηλεγραφείο της πόλης τους Αιγίου. 

Μετέπειτα λειτούργησε εκεί η μαιευτική κλινική που ανήκε στο Χριστόφορο Κουβέλη από την Ακράτα και στον Αιγιώτη Τάκη Αλεξόπουλο. Από το 1971 έως το 1985 στεγάστηκε το Δημαρχείο μέχρι την εγκατάστασή του στο σημερινό ιδιόκτητο παραδοσιακό κτήριο στην οδό Ανδρέου Λόντου. Με απόφαση του ΥΠ.Π.Ε. το κτήριο κρίθηκε διατηρητέο.

Το συγκεκριμένο κτήριο είναι από τα ομορφότερα αναπαλαιωμένα της πόλης. Ξεχωρίζουν τα κιονόκρανα και αετώματα πάνω στα οριζόντια γείσα των παραθύρων. Επιβλητική είναι η σκάλα και η κεντρική πόρτα της εισόδου με το στέγαστρο στο βορεινό μέρος του σπιτιού.

Η νοτιοδυτική πλευρά του κτηρίου

Κιονόκρανα και αέτωμα πάνω από παράθυρο της οικίας

Η κεντρική είσοδος του κτηρίου με τη
σκάλα και το στέγαστρο

Οδοντωτός

 

Κολοκοτρώνης

Εντυπωσιακοί σχηματισμοί βράχων στον ανατολικό Κολοκοτρώνη

 

Το μνημείο της πλατείας Αγίας Λαύρας

Το πρωινό της 22ας Ιανουαρίου του 1944, οι Γερμανοί απέκλεισαν την πλατεία Αγίας Λαύρας και στο τμήμα της κοντά στην οδό Ασημάκη Φωτήλα, εκτέλεσαν δια απαγχονισμού πέντε Έλληνες πατριώτες. Τα άψυχα κορμιά τους παρέμειναν κρεμασμένα στα δέντρα της πλατείας όλη την ημέρα προς παραδειγματισμό του πληθυσμού της πόλης.

Τη σκηνή της εκτέλεσης είδε ένα νεαρό παιδί που εκείνο το πρωινό κατέβαινε στον Ερυθρό Σταυρό όπου στεγαζόταν στο κτήριο του μετέπειτα παλαιού Πυροσβεστικού Σταθμού της πόλης, επί της οδού Σολιώτη (σημερινό παζάρι).

Τριάντα ένα χρόνια αργότερα, στις 7 Ιουνίου του 1975, η εφημερίδα «Το Βήμα της Αιγιάλειας» δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Μία Ιστορία». Στην πραγματικότητα η ιστορία αυτή ήταν όλα όσα είδε άθελά του ο νεαρός εκείνο το χειμωνιάτικο πρωινό του 1944. Το σημείωμα που έστειλε στην τοπική εφημερίδα το είχε υπογράψει με ένα «Π» κρατώντας, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, την ανωνυμία του.

Το σημείωμα έγραφε μεταξύ άλλων:
« .....μια ομάδα Γερμανών που κάτι σκαρώνουν στο κάτω μέρος της πλατείας Αγίας Λαύρας. Μερικοί περνούν κάτι σκοινιά στα δέντρα, άλλος κολλάει κάτι χαρτιά στις κολώνες και 2-3 άλλοι στήνουν ένα μυδράλιο στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου ακριβώς απέναντι....
Οι Γερμανοί αφού έφεραν τους μελλοθάνατους, τους πήραν έναν έναν και τους πέρασαν τη θηλιά στο λαιμό. Πριν πεθάνουν φώναξαν "Ζήτω η Ελλάδα", λόγια που άκουσε ο "Π"…..»

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Πετρόπουλος Διογένης, σύμφωνα με τη μαρτυρία του "Π", πέρασε μόνος του τη θηλιά στο λαιμό φτύνοντας στο πρόσωπο τον Γερμανό στρατιώτη που βρισκόταν μπροστά του.

Τα ονόματα των πέντε εκτελεσθέντων και η καταγωγή τους:

1. Πετρόπουλος Διογένης, δικηγόρος από τα Αρφαρά Αιγιάλειας

2. Πουλίτσας Φώτης, τεχνίτης από τη Μυρόβρυση Αιγιάλειας

3. Μαρούδας Παναγιώτης από την Πάτρα

4. Βερσαράς από τη Καλαμάτα (άγνωστο το όνομά του)

5. Φαρδέλας Παναγιώτης από το Κράθιο Αιγιάλειας.

Στην πλατεία Αγίας Λαύρας ήταν τοποθετημένη μία μαρμάρινη πλάκα για να θυμίζει σε όλους μας την ημέρα που ο ναζισμός αφαίρεσε με τον πιο τραγικό και απάνθρωπο τρόπο τη ζωή πέντε συμπολιτών μας.

Λόγω τον εργασιών ανάπλασης στην πλατεία, η μαρμάρινη πλάκα έχει αποκολληθεί.
Ελπίζουμε στην επανατοποθέτησή της με την ολοκλήρωση των έργων.

 

Η μάχη στον Άγιο Βλάση - Πυργάκι

Την άνοιξη 14 Απριλίου του 1943, Μεγάλη Δευτέρα, περίπου 80 Ιταλοί στρατιώτες προερχόμενοι από το χωριό Πετσάκοι, πέρασαν από τη Φτέρη και κατέβηκαν στο χωριό Μελίσσια για λεηλασία. Οι αντάρτες που ήταν στο Πυργάκι τους παρακολουθούσαν. Οι Ιταλοί τότε ξαναγύρισαν από τα Μελίσσια, έφθασαν στον παλιό δρόμο και προχώρησαν στο Πυργάκι τραγουδώντας.
Συνάντησαν όμως τους πρώτους αντάρτες που είχαν πιάσει θέσεις στο Νερολάγκαδο και στον Αϊβλάση. 

Οι αντάρτες υπό τους Μίχο, Ρώτα, Γ.Λόντο, Κολοκοτρώνη και μερικούς άλλους, άρχισαν επίθεση εναντίων των Ιταλών με τους γκράδες και τις χειροβομβίδες. Την έναρξη της επιθέσεως των ανταρτών έδωσε ο Μίχος με ένα πυροβολισμό.
Έγινε μάχη. Μία από τις πρώτες μάχες εναντίων των Ιταλών οι οποίοι πανικοβλήθηκαν. Όσοι Ιταλοί δεν σκοτώθηκαν αμέσως καλύφθηκαν και άρχισαν να ρίχνουν ακόμη και μ΄ένα οπλοπολυβόλο.
Από επιτόπια έρευνα που κάναμε, μάθαμε ότι η μάχη στο Πυργάκι διήρκεσε μόνον μισή ώρα.
Κατά τη διάρκεια της μάχης ο Υπολοχαγός Κ. Αποστολόπουλος εγκατέλειψε τη θέση του. Οι Ιταλοί είχαν 7 νεκρούς και πολλούς τραυματίες. Αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν και να φύγουν μέσα στο δάσος.
Οι αντάρτες είχαν έναν τραυματία, τον Γ. Λόντο που το πραγματικό του όνομα ήταν Γ.Κανελλόπουλος. Ο Λόντος μεταφέρθηκε μετά τη μάχη στο χωριό Κουλούρα και από κει με πολλούς κινδύνους μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Αιγίου όπου νοσηλεύτηκε και θεραπεύτηκε. Οι Ιταλοί γύρισαν αργότερα στη Φτέρη. Τότε συνέλαβαν το Θεόδωρο Αντωνιάδη και το Γεώργιο Πανουτσόπουλο, τους οποίους εκτέλεσαν ως αντίποινα στους Πετσάκους.

Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο "Η Εθνική Αντίσταση στην Αιγιάλεια 1941-1944" του Γεωργίου Θ.Παπαγεωργίου (Αθήνα 1983)
* Στον δρόμο, ακριβώς δίπλα από το ξωκλήσι, υπήρχε μία μαρμάρινη πλάκα με αναφορά στη μάχη του 1943 αλλά άγνωστοι την έχουν καταστρέψει.

Ο Άγιος Βλάσης μετά το Πυργάκι στο δρόμο προς Φτέρη

 

Φτέρη

 

Οδός Φιλοποίμενος - Σκαλάκια

Οι σκάλες (οδός Φιλοποίμενος*) με τα 170 σκαλοπάτια, κατασκευάστηκαν το 1888 επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κανελλόπουλου (1887-1891), ταυτόχρονα με τη λειτουργία του Σιδηροδρομικού Σταθμού της πόλης.

Η εντυπωσιακή κλίμακα ξεκινά από την οδό Εισοδίων στο κέντρο της πόλης και σταματά στην παραλία στην οδό Παυσανίου. Είναι κατασκευασμένη από πέτρα, διαθέτει αριστερά και δεξιά κιγκλιδώματα ενώ σε όλο το μήκος της και από τις δύο πλευρές, συνοδεύεται από δύο λιθόστρωτα μονοπάτια που ακολουθούν την κλίση της κλίμακας. Πριν την κατασκευή της στην περιοχή υπήρχε ρέμα και ακριβώς δίπλα ένα μονοπάτι που οδηγούσε στην παραλία.

Οι σκάλες ήταν πολυσύχναστες γιατί αποτελούσαν την κύρια οδό από και προς την παραλιακή ζώνη και τον σιδηρόδρομο δεδομένου ότι εκείνη την εποχή η συγκοινωνία με την Πάτρα και την Αθήνα γινόταν κυρίως με το τραίνο. Την ίδια διαδρομή ακολουθούσαν και οι αχθοφόροι που μετέφεραν τα εμπορεύματα από τον σταθμό στα εμπορικά καταστήματα της πόλης.

*..Φιλοποίμην : οκτώ φορές εκλεγμένος στρατηγός κατά τη δεύτερη Αχαϊκή Συμπολιτεία η οποία είχε πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο το Αίγιο. Γεννήθηκε στη Μεγαλόπολη μάλλον το 252π.χ. και πέθανε στη Μεσσηνία το 184 π. Χ.

Δημητρόπουλο

Το Δημητρόπουλο στη δυτική όχθη του Μεγανίτη ποταμού, ένα πεδινό χωριό σε απόσταση ελάχιστων λεπτών από το κέντρο του Αιγίου.

Άγιος Παντελεήμονας - Επταπίτα

Ο Άγιος Παντελεήμονας στην περιοχή της Επταπίτας, στη δυτική όχθη του Μεγανίτη ποταμού